Psychotherapie is een bewezen effectieve behandelmethode voor diverse psychische problemen. Met name wanneer er meer structurele persoonlijkheidsproblemen bestaan die de klachten doen ontstaan, in stand houden of verergeren kan het belangrijk zijn om niet te kiezen voor een symptoomgerichte behandeling maar meer voor een behandeling gericht op de onderliggende persoonlijkheidsstructuur.

Zie ook de richtlijn persoonlijkheidsstoornissen:

Psychotherapie bij persoonlijkheidsstoornissen – Richtlijn – Richtlijnendatabase

Vanuit een psychoanalytisch referentiekader zijn er verschillende behandelmethoden ontwikkeld die verschillen in intensiteit, duur, doelstellingen, therapeutische setting en techniek.

Psychotherapie is meestal 1-2 keer per week en kan een aantal maanden tot een aantal jaren in beslag nemen, afhankelijk van de ernst van de problematiek en de behandelvraag en de motivatie van de patiënt.

In een psychotherapie ……….(onder constructie).

De psychotherapie kan variëren van steunend/structurerend tot inzichtgevend, al naar gelang de ernst van de symptomen en de gevolgen daarvan en wat iemand op een bepaald moment aankan.

Als psychotherapie niet voldoende helpt kan de behandeling overgaan in een psychoanalyse. In sommige gevallen zal meteen voor een psychoanalyse worden gekozen omdat een diepgaandere aanpak nodig is vanwege problemen die diepgeworteld en breed vertakt zijn en een behandeling gericht op structurele persoonlijkheidsverandering nodig is.

Hieronder een overzicht met globaal de voornaamste kenmerken van een psychotherapie op analytische grondslag en een psychoanalyse.

	psychoanalytische psychotherapie	psychoanalyse
frequentie	Meestal 1-2 keer per week	Meestal 4-5 keer per week
duur	Kortdurend (enkele maanden) tot langdurend (jaren)	Langdurend, vaak meerdere jaren
doelstellingen	Symptoomreductie, verbeteren van interpersoonlijke relaties, vergroten van inzicht in gedragspatronen en gevoelens	Diepgaand inzicht in onbewuste processen en conflicten, herstructurering van de persoonlijkheid
focus	Actuele problemen, aanleren van copingmechanismen	Verkennen van het onbewuste, vroege jeugdherinneringen, dromen
therapeutische relatie	Belangrijk, maar minder intens; actieve rol van de therapeut	Zeer intens en centraal; neutrale positie van de analyticus
technieken	Vrije associatie, feedback en interpretaties, gedragstherapie-elementen, ondersteunende therapieën	Vrije associatie, droomanalyse, analyse van overdracht en tegenoverdracht
setting	Zitpositie, therapeut en patiënt tegenover elkaar	Divan, analysant ligt, analyticus buiten gezichtsveld
positionering	Meer dialoog en interactie	Opstelling bevordert vrije associatie en toegang tot het onbewuste
toegankelijkheid	Breder toegankelijk qua tijd en kosten	Minder toegankelijk vanwege tijds- en kostenoverwegingen